Jokey Barış Kurdu

Barış KURDU
Gurbetçi jokey

Uluslararası düzeyde jokeyler yetiştirebilmek için büyük çaba harcıyoruz. Avustralya ve İrlanda’daki okullara bu nedenle her sene yetenekli gençlerimizi yolluyoruz. Neden yurtdışında jokey eğitmek istiyoruz? Öncelikle lisan sorunu çözülecek. Böylece bizim çocuklarımız da dünyanın her yerinde daha kolay at binebilecekler. Bir başka nokta da, batılı jokeylerle bizimkilerin arasındaki at biniş biçimi farklılığını ortadan kaldırmak.

İZMİR DOĞUMLU
Bugünkü çabalara ‘tıpatıp’ uyan bir genç, birkaç yıl önce ‘sessiz sedasız’ ülkemize geldi. Barış Kurdu… 1979 yılında İzmir’de doğan Barış Kurdu, altı aylıkken ailesi ile birlikte Almanya’ya yerleşir. Lise eğitimini Almanya’da tamamlayan Barış’ı orada jokey okuluna verirler. Neden jokey okulu olduğunu kendisi anlatıyor. “Dedem Enver Kurdu, babam Erdal Kurdu, amcam Ertürk Kurdu…” diyerek başlıyor ve devam ediyor.

“YILIN APRANTİSİ SEÇİLDİM”
“Liseyi bitirdikten sonra 3 yıllık jokey okuluna gittim. İkinci yılın sonunda yapılan sınavları başarıyla geçince at binme hakkını kazandım.” Barış Kurdu’nun oradaki jokeylik yaşamı hayli parlak “Almanya’da 2 sezon yılın aprantisi seçildim ve 190 koşu kazandım. Orada da 50 yarış kazanınca jokey oluyorsunuz.” Genç Barış’ın jokeylik serüveni, lise eğitimi öncesi başlıyor. “Almanya’da midilli yarışları yapılıyor. 9 yaşımda o yarışlarda at bindim ve kazandım.”
Barış Kurdu’nun Almanya’da başarılı bir jokey olmasında, atçı bir aileden gelmesinin elbette ki payı var, ama bunu büyütmemek gerek. Barış, başarıyı kendi yetenekleri ve bilgisiyle kazanmış… “Babam ve amcam, birlikte ahır açıp yaklaşık 30 at koşuyorlardı. Ben, okulu bitirince onların yanında çalışmadım. Daha büyük bir eküriye girdim ve anlattığım başarıları orada elde ettim.” Buradan da anlaşılıyor ki; Barış Kurdu, yurtdışında umduğunu bulamayıp ülkemize kesin dönüş yapan gurbetçilerimizden değil…
Peki, neden Türkiye? “Henüz çocuk yaşlardayken Türkiye’ye, bir kez gezmeye gelmiştim. İkinci gelişim, 1,5 yıl önce kış sezonuna rastlar. Almanya’da kum yarışlar başlamıştı. Bizim ekürinin atları da kumda gitmediği için kış sezonunda pek at koşmuyorduk Bu fırsatı değerlendirerek tatil için ülkeme geldim.

“İLK YARIŞTA İKİNCİ OLDUM”
Babamla iyi arkadaş olan Süleyman Ağabey (Akdı), at binmemi söyledi ve ben de birkaç at binerek buradaki jokeylik yaşantıma başlamış oldum. İlk günden beri Süleyman Ağabeyin büyük yardımlarını gördüğümü söylemeliyim.” Genç jokey Barış Kurdu, ilk kez Gemuda’ya biner ve ikinci olur. Sakatlanan Akın Özdeniz’in yerine bindiği Tarkan’la kazanır. Tanınmamış birisidir stili farklıdır herkesin dikkatini çekmiştir. Farklı eğitim, farklı dünya görüşü ve daha önemlisi farklı bir jokey…
Nasıl olacak bu iş? Ben Türküm, buranın insanıyım. Başlarda zorlansam da kolay uyum sağladım. At binişimdeki farklılığa gelince: buraya ayak uydurmak için buradaki gibi at binmeye çalıştım, ama başaramadım. İdmanda denedim, elim ayağım sanki birbirine karıştı. Yapamadım.”

“KİMSE SAAT TUTMAZ”
Barış Kurdu. “Almanya’da yalnız hafta sonları yarış vardı, Türkiye’deyse her gün. Burayı çok beğendiğimi de itiraf etmeliyim.” Almanya ile yarışçılıktaki en belirgin farkımızı soruyoruz.”Orada kimse saat tutmaz. Burada olduğu gibi yarış yerlerinde çalışır atlar, ama galop dereceleri bu denli ilgi çekmez. Türkiye’nin olanakları Almanya’ya oranla çok daha iyi” diyor.
Barış Kurdu, kısa bir geçiş süresi sonunda alışmış Türkiye’ye.”Haftanın 7 günü yarış. zaten başka şeylerle ilgilenecek pek boş vaktiniz olmuyor. Olduğu zamanda, istediğim gibi değerlendiriyorum. Buradan kız arkadaş gibi daha nazik bir konuya geçiyoruz… Bir kaç yıldır Türkiye’de olan, eli yüzü düzgün, ağzı da laf yapan, şöhretli bir delikanlı, Barış Kurdu.